SIRILSIKLAM ANILAR

Bu koca şehirde olanları, her zaman gören ve bilen birileri var.
Sanmayın ki, kurtulursunuz haramiler!
Cesaret yoksunu cehaletin sefil  prensleri, diktatörler.
Bu ihtiyar sokaklar nelere şahit, ne sırlara tanık olmuştur.
İnsanlık tarihine bakarsanız  sırların, zamanı geldiğinde, vicdanlardaki ifrazatı atmak için saklandığını anlarsınız.

ckd

SIRILSIKLAM ANILAR

Üzerinde yürüdüğüm  

Arnavut kaldırımında bile

Taşlar küsmüşler bir birine

Her biri, bir yanda

Ayağımın altında.. 

Sallanıyor sanki..
Kocamış dünya,

Kaldırım taşlarının

İsyankar olduğu bu şehirde

Yönetimi laçka olmuş  ülkemde

Sıkı bir rejimdeyiz.
Biz buna  kısaca
"Sıkı Yönetim" deriz

Sene 1971 Haziran,
Cibali karakoluna çağırdılar
Gitmesek olmaz
Sözümüzün eriyiz
Karakol  Komiseri baba adam
Mahalleden tanırda beni

Tutuklamadı.. Kıyak geçti

Şükür.. İçerde değiliz…

Şimdi  o solumda

Ben onun sağında

Balat sokaklarında yürüyoruz.

Ayrılmadan..

Sıkıca tembihliyor

-Sen, dürüst bir delikanlısın

-Haydi  aslanım..

-Unutma sakın.
.-Yarın Sultanahmet’e ifadeye gideceksin

-Mevcutlusun!..

-Bekçiyi yanında götüreceksin

-Garibandır bekçimiz

-Dolmuş ücretini sen ödeyeceksin.

Cumbalı binalar arasında

Balatta…

Bulmadan kaybettiğimiz

Adalete saydırıyorum

Gözlerim kararmış
Sıkıntılı, asabi ve huysuzum

Tam yakarım ben bu dünyayı

Diye düşünürken…

Balat karakol amiri

Üç yıldızlı Baş Komiser..

Onun tatlı dili

Ve bana olan  güveni

Kurtarıyor dünyayı elimden..

Kara bulutlar çökmüş

Yüreğime… 
Bir de şehrin üstüne

Derken bir sağanak tutturdu

Gök hiddetle gürledi önce
Sonra kudurdu!..
Tepemizdeki gökkubbe
Yağmur olmuş  yağıyor

Tanrılar bile isyan etmiş..

Bu duruma
Hüngür,  hüngür ağlıyor

Ahmak ıslatanda değil mübarek..

Sağanakta yürüyorum

Şimdi şeklini unuttuğum

Kıvırcık saçlı..
Fingirdek Arap kızı..
İnanmayacaksın ama
O an, seni düşünüyorum

Tam pencerenin önünde

Seni hep aldığım yerde

köşede dikiliyorum
Sırılsıklam olmuş,

yağmura aldırmadan

Perdeni açmanı bekliyorum.

Ahmak ıslatanda yürümesem de

Ahmaklık bu yaptığım.. 

Biliyorum.
O gün anladım ağlayan
bir adamın ağlarken
kahkaha atabileceğini
sadece sevmenin yetmediğini
İnsanın sevilmesi gerektiğini
O gün karar verdim
Özgürlüğümden
ödün veremeyeceğimi
Islak bir gecede
Dere gibi akan
Arnavut kaldırımında
Duygu yüklüyüm
Yalpalıyım, dengesizim, yürüyorum.
Ara sıra yağmur altında durup
Kendime gülüyorum

Sen nereden bileceksin

Karakola neden geldiğimi

Seninle olan dünyamda

Her şey pembe değil mi  

Neden diye sorma..

Bilmiyorum!.

Sen beni bilirsin..

Belki bir zorbaya

Nazik davranmadım

Diklendim.

Saçım ıslak

Görüntüm
Yağmur altında bir ahmak!..
Gözüm iki çeşme..
Öfkemden ağlıyorum
Umutlanmak istiyorum
Arıma gidiyor.

Sağanakta durmak..
İç karartan bu karanlıkta
Geleceğe alaca bakmak..

Ağırlaştı.. Paçalarım..

Hele saçlarım.

Yorgunun...  
İnadına yürüyorum.

Avazım çıktığı kadar
Karanlığa haykırıyorum
 “Darbenizin!.."  Diye

Okkalı bir küfürler savuruyorum

Zorbalığa..

11 Mart'a ve  muhtırasına
Dikta Generallerinden başlıyor
Mahalle bekçisinde noktalıyorum

Ne biliyorsam...
Saydırıyor.. Okuyorum.

Salmatomruk’tan  yukarı çıkıp,

Fevzi paşa'ya geçeceğim

Kafama koydum bu gece
Dünyadaki tüm diktatötleri sileceğim..
Ateşi yıllarca sönmeyecek  öfkem
Gücü hiç eksilmeyen bir iradem var
.. Ve benin unutmama tüm bu olanları

Bir o kadar daha yol var

Bu günler  geçek elbet..

Yaşayacak..
Ama,  unutmayacağım

İpliğiniz pazara çıkana kadar

Yeminimi bozmayacağım

İnan bu günlerin

Her anını yazıp

Ölmeden

Geleceğe postalayacağım

Cemal K. Demir

2011